کریدور یا راهگذار بینالمللی شمال-جنوب، نام پروژهی بزرگ حمل و نقل است که در پی توافق سه کشور هند، ایران و روسیه در سال ۱۳۷۹، کلید خورد. این کریدور یک پل ارتباطی مهم بین کشورهای اروپایی، اسکاندیناوی و روسیه با مناطق خلیج فارس، اقیانوس هند و جنوب شرقی آسیا شناخته میشود.به گزارش صائب تبریز به نقل […]
کریدور یا راهگذار بینالمللی شمال-جنوب، نام پروژهی بزرگ حمل و نقل است که در پی توافق سه کشور هند، ایران و روسیه در سال ۱۳۷۹، کلید خورد. این کریدور یک پل ارتباطی مهم بین کشورهای اروپایی، اسکاندیناوی و روسیه با مناطق خلیج فارس، اقیانوس هند و جنوب شرقی آسیا شناخته میشود.
به گزارش صائب تبریز به نقل از نصر، ایران در یک موقعیت استراتژیک، ژئوپلتیک و ژئواکونومیک قرار گرفته و موقعیت مناسب ریلی و جادهای و دسترسی ایران به سواحل طولانی در خلیج فارس، دریای مکران «عمان» و سواحل دریای «خزر» از گذشته مورد توجه تولیدکنندگان بزرگ اقتصادی جهان بودهاست. موقعیت جغرافیایی ویژه ایران و دسترسی راحت به دریا و کشورهای دیگر، این کشور را به یکی از شاهراههای تجارت بینالمللی تبدیل کرده است. ایران از سمت غرب و شمال به قاره اروپا، روسیه و کشورهای حاشیه دریای خزر راه دارد. از جنوب نیز به علت دسترسی به دریای عمان، خلیج فارس، کشورهای حاشیه خلیج فارس و آسیای شرقی از موقعیت خوبی برای تجارت کالا برخوردار است. از کریدورهای بینالمللی عبوری از ایران می توان به کریدور تراسیکا، کریدور شرق به غرب (جاده قدیم ابریشم) کریدور جنوبی آسیا و کریدور آلتید اشاره کرد.
مسیر کریدور شمال-جنوب مهمترین حلقهی تجارت بین آسیا و اروپا است. درصورت رونق این مسیر، مسافت ۱۶ هزار کیلومتری حمل بار از طریق کانال سوئز که مسیری طولانی و پرهزینهاست جای خود را به مسیر ۷ هزار کیلومتری میدهد و کریدور شمال-جنوب در مقایسه با مسیرهای سنتی از نظر مسافت و زمان تا ۴۰ درصد کوتاهتر و از نظر هزینه تا ۳۰ درصد ارزانتر است. همچنین مسیر شرقی این راهگذر یکی از مسیرهای مهم ترانزیتی در آسیای میانه است و قادر است چین و آسیای مرکزی را به دریاهای آزاد جنوب خاورمیانه وصل کند. مسیر غربی این کریدور نیز دروازه ورود ایران به اروپاست و میتواند کالاهای هند و جنوبشرقی آسیا (به عنوان یکی از پرجمعیتترین کانونهای زیستی جهان) و کشورهای حاشیهی خلیج فارس را به روسیه، اتحادیه اروپا و کشورهای اسکاندیناوی رسانده و متقابل کالاها از مسیر شمالی به مناطق جنوبی منتقل کند.
راهاندازی و رونق این کریدور در حوزهی اشتغال و ثروتآفرینی تاثیرات بسیار مثبتی برای کشور دارد. حمل هر ۱۰۰ تن بار ۱۰ شغل مستقیم و حدود ۵۰ شغل غیرمستقیم ایجاد میکند. این امر موجب کاهش فقر و کاهش مشکلات اجتماعی در کشورهای این مسیر خواهد شد.
تبریز – جلفا – آغبند به محور کلیدی مسیر غربی کریدور شمال-جنوب تبدیل شود
عدم تکمیل خط آهن رشت – آستارا در شمال ایران حلقهی مفقوده راهگذر شمال-جنوب و یکی از علل فعال نشدن این کریدور است. ایران با توجه به کمبود نقدینگی، شروع به جذب سرمایهگذاری خارجی برای تکمیل این پروژه کرد. در سال ۲۰۱۷، جمهوری آذربایجان موافقت کرد ۵۰۰ میلیون یورو وام برای این پروژه پول تخصیص دهد که تقریبا نیمی از کل هزینهی مورد نیاز را پوشش میداد، اما در سال ۲۰۱۸، پس از خروج ترامپ از برجام و اعمال تحریمهای جدید علیه تهران، باکو در تصمیمش تجدیدنظر کرد.
روسیه شدیدا به مسیرهای حمل و نقل جایگزین نیاز دارد، زیرا پس از تهاجم به اوکراین، مسیرهای سنتی غربی قطع شده است. با توجه به تحریمهایی که علیه روسیه وضع شده، مسر حمل و نقل از طریق ایران امنترین گزینه به نظر میرسد. تکمیل این کریدور و بهرهمندی از آن در کنار درآمدهای مختلفی که در کشور وجود دارد میتواند درآمد خوبی از ترانزیت را نصیب جمهوری اسلامی ایران کند که این موضوع مدنظر تصمیمگیران و تصمیمسازان است. بنابراین به دلیل موقعیت استراتژیک جغرافیای کشور این فرصتها نباید از دست برود.
متاسفانه با وجود حاضر بودن مسیر ریلی تهران – تبریز- جلفا و تهران – تبریز – سلماس – رازی، زیرساخت ارتباط با دو منطقهی قفقاز و کشور ترکیه به عنوان دروازهی ورود به قفقاز و روسیه و اروپا، در سالهای گذشته مسیر ریلی رشت-آستارا مطرح شده و این مسیر نیز به دلیل مشکلات موجود به سرانجام نرسیده است. به نظر میرسد با توجه به حل مناقشه قرهباغ و بازگشت این سرزمینها به خاک آذربایجان، فرصتی تاریخی برای فعال کردن کریدور شمال-جنوب از مسیر تبریز و آذربایجان فراهم شده است. با توجه به مطرح شدن کریدور زنگهزور، و توافقهای اخیر صورت گرفته بین ایران و جمهوری آذربایجان، میتوان از سرمایهگذاران خارجی برای راهاندازی مسیر ۱۰۰ کیلومتری جلفا- آغبند سود جست تا کریدور شمال-جنوب فعال شود. با راهاندازی خط آهن جلفا- آغبند، شاخهی غربی راهگذر ریلی شمال- جنوب تکمیل میشود.
- منبع خبر : صائب تبریز
Monday, 13 May , 2024